แม้ว่าแต่ละนิกายจะมีความแตกต่างกันทั้งประเพณีและการปฏิบัติก็ตาม เหล่าพุทธศาสนิกชนทั้งหลายยังพร้อมใจกันลงมติที่จะช่วยกันส่งเสริมและเผยแผ่พระพุทธศาสนา จึงทำให้เกิดการบัญญัติธรรมนูญขององค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก เพื่อใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติงานดังนี้
ชื่อองค์การ: องค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก หรือเรียกชื่อย่อว่า พ.ส.ล.
วัตถุประสงค์ : องค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก มีวัตถุประสงค์ดังนี้
เมื่อครั้งแรกเริ่มนั้นมีการตัดสินใจให้ที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ขององค์การ พ.ส.ล. อยู่ในประเทศเดียวกันกับที่ประธานขององค์การฯ พำนักอยู่ ดังนั้นเมื่อท่าน ดร.มาลาลาเสเกราซึ่งเป็นชาวศรีลังกาได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานคนแรกขององค์การฯ สำนักงานใหญ่แห่งแรกขององค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลกจึงตั้งอยู่ ณ กรุงโคลอมโบ ประเทศศรีลังกา ภายหลังต่อมาอีก ๘ ปีนับจากการก่อตั้งขององค์การฯใน พ.ศ.๒๕๐๑ (๑๙๕๘) ฯพณฯ อู จัน ทูน ชาวพม่าได้รับเลือกตั้งต่อจาก ดร.มาลาลาเสเกรา จึงได้มีการย้ายที่ตั้งของสำนักงานใหญ่มาที่เมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า จนกระทั่ง พ.ศ. ๒๕๐๖ (๑๙๖๓) ได้เกิดการปฏิวัติขึ้นในประเทศพม่า ฯพณฯ อู จัน ทูนได้ขอร้องให้หม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย ดิศกุลซึ่งเป็นรองประธานองค์การฯในขณะนั้นให้รับช่วงในการดำเนินกิจการทั้งหมดขององค์การ พ.ส.ล. ตลอดช่วงเวลาที่เหลือของการเป็นประธานจนครบวาระ จึงทำให้หม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย ดิศกุล ซึ่งเป็นชาวไทยคนแรกที่ได้รับการเลือกตั้งอย่างเป็นเอกฉันท์ให้เป็นประธานขององค์การ พ.ส.ล. ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๐๖ (๑๙๖๓) ที่ตั้งของสำนักงานใหญ่จึงได้ย้ายมาที่ กรุงเทพมหานคร จนกระทั่งการประชุมใหญ่ครั้งที่ ๙ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๒ (๑๙๖๙) จึงได้มีมติให้ตั้งสำนักงานใหญ่ถาวรในประเทศไทย
ต่อมาใน พ.ศ.๒๕๒๗ (๑๙๘๔) ฯพณฯ ดร. สัญญา ธรรมศักดิ์ ได้รับเลือกตั้งให้เป็นประธานต่อจากหม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย ดิศกุล และในปัจจุบันประธานขององค์การ พ.ส.ล.คือ ฯพณฯ แผน วรรณเมธี ซึ่งได้รับการเลือกตั้ง ณ การประชุมใหญ่ครั้งที่ ๒๐ ณ ประเทศออสเตรเลีย พ.ศ. ๒๕๔๑ (๑๙๙๘)
นอกจากนี้ยังมีคณะกรรมการบริหารของสำนักงานใหญ่ซึ่งให้การปรึกษาและการแนะนำในการดำเนินงานและกิจกรรมต่างๆของ พ.ส.ล. ดังมีรายนามต่อไปนี้
ภารกิจหลักของของ พ.ส.ล. คือ การแผยแผ่พระพุทธศาสนาและการส่งเสริมความเป็นปึกแผ่นและสามัคคีธรรมของพุทธศาสนิกชนทั่วโลก ปัจจุบันนี้ พ.ส.ล. มีศูนย์ภาคี ๑๘๙ แห่ง ใน ๕๐ ประเทศทุกภูมิภาคทั่วโลก ศูนย์ภาคีเหล่านี้คือองค์กรเผยแผ่พุทธศาสนาของ พ.ส.ล. และดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อจรรโลงและเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อให้เกิดสันติภาพและความสุขในมวลมนุษยชาติ
หน้าที่ของ พ.ส.ล. คือ ให้แนวทางปฏิบัติตามมติของที่ประชุมใหญ่และประสานงานกับศูนย์ภาคีต่างๆทั่วโลก ทั้งนี้ การประชุมใหญ่ของ พ.ส.ล. จะจัดให้มีขึ้นทุก ๒ ปี โดยศูนย์ภาคีต่าง ๆ จะเข้าร่วมประชุมกันเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น และประสบการณ์ซึ่งกันและกัน เพื่อพิจารณาออกมติต่าง ๆ ในการใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติร่วมกัน โดยวิธีนี้ พ.ส.ล. คาดว่าจะเป็นการเสริมสร้างความเป็นปึกแผ่นและสามัคคีธรรมในหมู่พุทธศาสนิกชนทั่วโลกอย่างต่อเนื่องตลอดไป
เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ตามที่กำหนดไว้ พ.ส.ล. จึงมีการจัดองค์กรและแนวทางการดำเนินงานในธรรมนูญดังนี้
องค์การยุวพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก (The World Fellowship of Buddhist Youth) ตั้งขึ้นตามมติที่ประชุมใหญ่ ครั้งที่ ๑๐ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๕ (๑๙๗๒) ณ ประเทศสาธารณรัฐศรีลังกา เพื่อส่งเสริมเยาวชนในการรักษาศีลและปฏิบัติธรรม รวมทั้งเสริมสร้างสันติภาพและความสามัคคีในหมู่เยาวชน
มหาวิทยาลัยพุทธศาสนาแห่งโลก (The World Buddhist University) ตั้งขึ้นตามมติที่ประชุมใหญ่ ครั้งที่ ๒๐ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๑ (๑๙๙๘) ณ ประเทศออสเตรเลีย เพื่อให้ทำหน้าที่เชื่อมโยงและประสานงานกับมหาวิทยาลัยและสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ทั่วโลก โดยมหาวิทยาลัยพุทธศาสนาแห่งโลกมุ่งเน้นกิจกรรมที่เกี่ยวกับการค้นคว้าและการพัฒนา การฝึกอบรมและการพัฒนาหลักสูตรการศึกษา การฝึกปฏิบัติจิตตภาวนา และการพัฒนาการศึกษาตามหลักพระพุทธศาสนา
ผู้ประสานงานองค์การยูเนสโกและหน่วยงานอื่นๆขององค์การสหประชาชาติ เพื่อประสานงานด้านกิจกรรมที่เป็นการส่งเสริมการศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม
นอกจากนี้ พุทธศาสนิกชนในประเทศไทยยังได้ร่วมกันจัดตั้งมูลนิธิขึ้นมา ๓ แห่งเพื่อเป็นการสนับสนุนงานด้านพระพุทธศาสนา ดังต่อไปนี้
สำนักงานใหญ่ พ.ส.ล. นอกจากจะทำหน้าที่ประสานงานระหว่างศูนย์ภาคีแล้ว ยังได้รับความร่วมมือจากมูลนิธิทั้ง ๓ ในเครือสำนักงานใหญ่ พ.ส.ล. จัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาหลายรูปแบบตลอดทั้งปี
กิจกรรมที่นับว่าสำคัญ คือ
กิจกรรมเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่สำคัญประการหนึ่ง ได้แก่ การจัดพิมพ์วารสารและสิ่งพิมพ์ออกเผยแพร่ คือ WFB Review และเอกสารสิ่งพิมพ์อื่น ๆ เช่น A Guide to Buddhist Monasteries and Meditation Centres in Thailand เป็นต้น